Ε. Τσιγγάνη, Δ. Καραμπερόπουλος, Γ. Ανδρούτσος

Εργαστήριο Ιστορίας της Ιατρικής, Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών

Σκοπός της ανακοινώσεως είναι να γίνει παραλληλισμός των τεσσάρων χυμών της Ιπποκρατικής Ιατρικής με τα τέσσερα αμινοξέα της διπλής έλικας του DNA, η αρμονική παρουσία τους έχει ως αποτέλεσμα την υγεία.

Υλικό και μέθοδος. Διερευνήθηκαν τα έργα της Ιπποκρατικής Συλλογής για να επισημανθούν τα σχετικά κείμενα με τους τέσσερις χυμούς. Στο «Περί φύσεος ανθρώπου 4» καταχωρίζεται σχετικό κείμενο στο οποίο τονίζεται ότι όταν οι τέσσερις χυμοί, «αίμα, βλέννα, κίτρινη χολή και μαύρη χολή» είναι σε σωστή αναλογία τότε υπάρχει υγεία, αν όμως ένα πλεονάζει ή υπολείπεται ή η μίξη μεταξύ τους δεν είναι σωστή τότε επισυμβαίνει αρρώστια. «Το δε σώμα του ανθρώπου έχει εν εωυτώ αίμα και φλέγμα και χολήν ξανθήν τε και μέλαιναν, και ταύτ' εστίν αυτέω η φύσις του σώματος, και δια ταύτα αλγέει και υγιαίνει. Υγιαίνει μεν ουν μάλιστα, οκόταν μετρίως έχη ταύτα της προς άλληλα κρήσιος και δυνάμιος και του πλήθεος, και μάλιστα μεμιγμένα ή. Αλγέει δε οκόταν τι τουτέων έλασσον ή πλέον η ή χωρισθή εν τω σώματι και μη κεκρημένον η τοίσι ξύμπασιν».

Και σε νεοελληνική απόδοση το κείμενο: «Το σώμα του ανθρώπου περιέχει αίμα, βλέννα, κίτρινη και μαύρη χολή. Και αυτά τα στοιχεία αποτελούν τη φύση του σώματος, και αυτά δημιουργούν την αρρώστια και την υγεία. Υγεία υπάρχει ουσιαστικά όταν αυτά τα στοιχεία βρίσκονται σε μιαν αρμονική σχέση μεταξύ τους, αναφορικά με την κράση, τη δύναμη και την ποσότητα, και είναι τέλεια η ανάμειξή τους. Αρρώστια υπάρχει όταν ένα απ' αυτά τα στοιχεία υπολείπεται ή πλεονάζει ή απομονωμένα στο σώμα, δεν είναι συγκερασμένο μαζί με τα άλλα».

Παρόμοια υποστηρίζονται από τον Πλάτωνα (Τίμαιος 39 Α, Και ο Πλάτων, Τίμαιος 39Α, « Το δε των νόσων ξυνίσταται δήλον που και παντί Τεττάρων γαρ όντων γενών εξ ών συμπέπηγε το σώμα, γης, πυρός, ύδατος τε και αέρος, τούτων η παρά φύσιν πλεονεξία και ένδεια της χώρας μετάστασις εξ οικείας επ' αλλοτρίαν γιγνομένη.στάσεις και νόσους παρέχει) καθώς και από τον Γαληνό στο «Περί χυμών» έργο του, (C.G.Kuehn, Γαληνού ΄Απαντα, τόμ. ΧΙΧ, σελ. 485-486 και 491), «Οπερ εν κόσμω στοιχείον, τούτο εν ζώοις χυμός.χυμοί δε χολή και αίμα φλέγμα τε και η μέλαινα, εξ ών τα ζώα συνέστηκεν και ο άνθρωπος», «χρη γαρ ακριβώς κεκραμένους ποιότητι και ίσους ποσότητι τους χυμούς, ίν' υγίεια τε διαμένη και μη ούσα επανελεύσηται. Οθεν και της ονομασίας έτυχον όντες χυμοί παρά το χείσθαι άμα λεγόμενοι. Δήλον γαρ ως ει τούτο υγίεια, το μη τοιούτο νόσος αν είη, ώσπερ και δέδεικται. Επεί δε η νόσος γένος εις διάφορα είδη διαιρουμένη, ανάγκη τας διαφοράς από τινων διαφορών αιτιών προβαίνειν».

Μετά την ανακάλυψη της διπλής έλικας του DNA, διαπιστώνεται ότι η σωστή διάταξη των τεσσάρων αζωτούχων βάσεων ACGT (Αδενίνη, Κυτοσίνη, Γουανίνη και Θυμίνη) στην διπλή έλικα του DNA έχει ως αποτέλεσμα την υγεία, ενώ η αναδιάταξή των αμινοξέων, η αλλοίωση, ο πλεονασμός ή η έλλειψη ενός δημιουργεί νοσολογικές καταστάσεις.

Συμπερασματικά επισημαίνουμε ότι οι αρχαίοι ΄Ελληνες φιλόσοφοι και ιατροί με λογικούς φιλοσοφικούς συλλογισμούς υποστήριξαν πως η αρμονία ή δυσαρμονία των τεσσάρων χυμών του σώματος έχει ως αποτέλεσμα την υγεία ή την αρρώστια του ανθρώπου, ενώ η σύγχρονη επιστήμη με πειραματικά δεδομένα επιβεβαιώνει πως οι τέσσερις αζωτούχες βάσεις στην διπλή έλικα DNA με τη σωστή ή μη αναλογία και διάταξη έχουν ως αποτέλεσμα την εκδήλωση υγείας ή αρρώστιας