Υλικό-Δεδομένα:Η ευλογιά ήταν φθοροποιός νόσος της παιδικής ηλικίας με ποσοστό θνησιμότητας 10-30% των προσβεβλημένων παιδιών. Οι Ελληνες ιατροί Εμμανουήλ Τιμόνης, (Χίος, μέσα 17ου αι.-1741) και Ιάκωβος Πυλαρινός (Ληξούρι 1659-1818) προέβησαν στην επιστημονική εφαρμογή της προφυλακτικής μεθόδου του εμβολιασμού για την προστασία από την ευλογιά, μέθοδο η οποία εφαρμοζόταν στη λαϊκή ιατρική. Η μέθοδος του εμβολιασμού συνίσταται στη λήψη υγρού από φλύκταινες ευλογιάς και την εγκεντρισμό ή εμφύτευση στο δέρμα υγιών παιδιών, με αποτέλεσμα να καθίστανται άνοσα και να μην προσβάλλονται πλέον από την ευλογιά.

  Ο Τιμόνης δημοσίευσε τις παρατηρήσεις της επιστημονικής του μέθοδου στο «Historia variolarum quae per incisionem excitantur», (Κωνσταντινούπολις, 1713) και μέσω του φίλου του ιατρού J. Woodward τις παρουσίασε στην Βασιλική Ιατρική Εταιρεία του Λονδίνου, «An account of history of the procuring the small-pox byinfection or inoculation, etc», (περιοδικό Philosophical Transactions, vol. XXIX, London 1714). Ομοίως ο Πυλαρινός δημοσίευσε στη Βενετία το 1715 με την έγκριση της Ιεράς Εξετάσεως την εργασία «Nova et tuta Variolas Excitandi per Translantationem Methodus; Nuper inventa & in usum tracta…», δηλ. «Νέα και ασφαλής μέθοδος της ευλογιάς δια μετεμφυτεύσεως, νεωστί εφευρεθείσα και εις χρήσιν αχθείσα ήτις ορθώς του λοιπού τα σώματα φυλάσσει απρόσβλητα από τοιαύτης μολύνσεως». Από τη μελέτη διαπιστώνεται ότι ο Πυλαρινός στηριζόταν στην προσωπική παρατήρηση και πρακτική. Μετά τις δημοσιεύσεις αυτές και τη συμβολή της Lady Worthley Montague συζύγου του Αγγλου πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη, η οποία με επιστολές της από την Αδριανούπολη το 1717 συνέβαλε στη δημοσιοποίηση της εφαρμογής του εμβολιασμού, του ονομασθέντος ευλογιασμού, στην Αγγλία. Πολλοί διάσημοι ιατροί εφήρμοσαν τη νέα μέθοδο του ευλογιασμού, όπως ο Th. Tronchin (1709-1781) ο Sam.-Aug. Tissot (1728-1797), ενώ η Γαλλική Εγκυκλοπαιδεία των Diderot και D' Alambert στο λήμμα «Inoculation» μνημονεύει τους εισηγητές της νέας μεθόδου του εμβολιασμού Εμμ. Τιμόνη και Ιάκ. Πυλαρινό, όπως και πολλά βιβλία της εποχής.

  Επισημαίνεται ότι μετά την εφορμογή του προφυλακτικού εμβολιασμού του ευλογιασμού η θνησιμότητα από την ευλογιά κατήλθε στο ποσοστό του 1-2%.

  Συμπέρασμα: Με την ανακοίνωση τονίζεται η συμβολή των Ελλήνων ιατρών Εμμ. Τιμόνη και Ιακ. Πυλαρινού στην πρώτη εφορμογή του εμβολιασμού ως επιστημονικής προληπτικής μεθόδου κατά της επιδημικής νόσου της ευλογιάς, που στη συνέχεια η μέθοδος του εμβολιασμού εφαρμόσθηκε σε πολλές επιδημικές ασθένειες.