 Διερευνήθηκαν τα έντυπα ελληνικά βιβλία της εποχής του Νεοελληνικού Διαφωτισμού (1750-1821) και διαπιστώθηκε ότι φαρμακευτικά φυτά και η χρήση τους αναφέρονται σε 10 από τα 28 Ιατρικά βιβλία και σε 3 από τα 42 μη ιατρικά ελληνικά βιβλία, τα οποία, όμως, περιέχουν ιατρικά θέματα. Ενδεικτικά, αναφέρεται ότι από τον Γεώργιο Ζαβίρα εκδίδεται η «Ονοματολογία Βοτανική τετράγλωττος», Πέστα 1787, που θεωρείται ως «πρώτη απόπειρα οπού έγινεν εις το γένος μας περί βοτανικής»και περιέχει 771 λήμματα φαρμακευτικών ουσιών σε τέσσερες «διαλέκτους τουτέστιν ελληνικήν, απλήν, λατινικήν, και ουγγρικήν».
Επίσης, ο ιατρός Σέργιος Ιωάννου στο βιβλίο του «Πραγματείας Ιατρικής», Κωνσταντινούπολις 1818, αφιερώνει ένα κεφάλαιο με τίτλο «Περί ύλης Ιατρικής», όπου αναφέρονται φαρμακευτικά φυτά. Ομοίως, ο Διονύσιος Πύρρος ο Θετταλός, στη «Φαρμακοποιϊα Γενική», Κωνσταντινούπολις 1818, βιβλίο που θεωρείται ως η πρώτη ελληνική Φαρμακοποιϊα, καταχωρίζει πολλά φάρμακα από φυτά. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το δίγλωσσο, ελληνικά-γαλλικά, δεκάτομο εγκυκλο-παιδικό βιβλίο των αδελφών Μαν. και Κυρ. Καπετανάκη, «Εικονολογία παιδική», Βιέννη 1810-1812, όπου περιέχονται επι πλέον και έγχρωμες εικόνες με τα φαρμακευτικά φυτά. Με την έρευνα διαπιστώνεται οτι τα βιβλία της προεπαναστατικής περιόδου μεταφέρουν στον Ελληνικό χώρο την ευρωπαϊκή επιστημονική γνώση, σχετικά με τα φαρμακευτικά φυτά και τη χρήση τους στις διάφορες ασθένειες.
|
Επικοινωνία
Εκτύπωση 
English
