Στην Ελληνική Μυθολογία η Χίμαιρα αναφέρεται ως ένα πολύμορφο τέρας. Ο Ομηρος στην Ιλιάδα μνημονεύει για πρώτη φορά την Χίμαιρα, η οποία ήταν ένα τέρας με κεφάλι λονταριού, κορμί γίδας και ουρά φιδιού, που έβγαζε από το στόμα φωτιές. Κατά τον Ησίοδον, η Χίμαιρα ήταν παιδί του Τυφώνα και της ΄Εχιδνας, που ήταν μισή γυναίκα και μιση φίδι, και αδέλφια της ήταν η Λερναία ΄Υδρα, ο Ορθος, το σκυλί-τέρας με δύο κεφάλια και τη φιδίσια ουρά, και ο Κέρβερος ο φύλακας του κάτω κόσμου με τα πενήντα κεφάλια και τις φιδίσιες ουρές. Παιδιά της Χίμαιρας ήταν ο Λέων της Νεμέας και η Σφίγγα με κεφάλι γυναίκας και σώμα λιονταριού, που ήταν η συμφορά της Θήβας για όλους εκείνους, οι οποίοι δεν έλυναν το αίνιγμά της και το οποίο ως γνωστόν έλυσε ο Οιδίποδας. Η Χίμαιρα ανατράφηκε στην Λυκία της Μ. Ασίας και την σκότωσε ο εξ ΄Αργους ήρωας Βελλερεφόντης καβάλα πάνω στο φτερωτό του άλογό, τον Πήγασο, που ο βασιλιάς της Λυκίας Ιοβάτης του είχε ορίσει να παλαίψει με την Χίμαιρα, ευελπιστώντας τον εξαφανισμό του.

Οι επιστήμονες έλαβαν από τη Ελληνική Μυθολογία τον όρο «χίμαιρα» για να χαρακτηρίσουν το φυτό που προέρχονταν από εμβολιασμό και παρουσίαζε μεικτούς χαρακτήρες δηλ. του μητρικού φυτού και του εμβολίου του, και γενικότερα για τον οργανισμό του οποίου οι ιστοί ανήκουν σε δύο γενετικώς διάφορα είδη. Κατά τον ίδιο τρόπο ο όρος «χίμαιρα» χρησιμοποιείται στις μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών για να δηλώνεται ότι στο αίμα του μεταμοσχευμένου βρίσκονται δύο διαφορετικοί κυτταρικοί πληθυσμοί, του δότη και του δέκτη.

Επίσης ο όρος «χιμαιρικός», ως επίθετο, δηλώνει ότι εκείνο στο οποίο αναφέρεται είναι δημιούργημα από διαφορετικά βιολογικά είδη, όπως στη μνημονευθείσα εργασία, στην οποία αναγράφεται ότι η ριμουξιμάμπη είναι ένα «χιμαιρικό μονοκλωνικό αντίσωμα», το οποίο συντίθεται από «το σταθερό τμήμα της ανθρώπειας ανοσοσφαιρίνης» και το «μεταβλητό τμήμα ανοσοσφαιρίνης ποντικού», δηλαδή από ανοσοσφαιρίνες δύο διαφορετικών ειδών.

Dem. Karaberopoulos

The biological term «chimera»

Key words: chimera, terminology

--------------------------------------------------------------

Μ. Μοσχόβη, Γ. Τρίμης, Φ. Τζωρτάτου-Σταθοπούλου, Δελτ. Α΄Παιδιατρ Κλιν Πανεπ Αθηνών, 2004, 51 (4) 347-353.

Ελληνική Μυθολογία, Γενική εποπτεία Ι. Κακριδή, Εκδοτική Αθηνών, 1986, τόμ. 1, σελ. 84-85, τόμ. 2, σελ. 48.

΄Ομηρος, Ιλιάς, Ζ 119-183.

Ησίοδος, Θεογονία 305-330, 820-880, Πίνδαρος, Πύθια Ι, 15-29.